Back to articles
"നിങ്ങള്‍ എന്തിനാ കല്യാണം കഴിച്ചത്?"
April 05, 2019
"നിങ്ങള്‍ എന്തിനാ കല്യാണം കഴിച്ചത്?"
സ്വന്തം ഭാര്യയില്‍ നിന്നും ഇങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം ഒരിക്കലെങ്കിലും കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഭര്‍ത്താക്കന്‍മാര്‍ ഇന്നത്തെ തലമുറയില്‍ അപൂര്‍വ്വം ആയിരിക്കും.
അഥവാ ഉണ്ടെങ്കില്‍, ആ ഭര്‍ത്താവിനോ, ഭാര്യയ്ക്കോ എടുത്തു പറയത്തക്ക എന്തെങ്കിലും പ്രത്യേകതയും ഉണ്ടായിരിക്കും.
പല ഭാര്യമാരും ഭര്‍ത്താവില്‍ നിന്നും തിരിച്ചും കേട്ടിരിക്കാവുന്ന ഒരു ചോദ്യമല്ലേ ഇത്?.
വിവാഹത്തിനു മുമ്പ് ഈ ചോദ്യം സ്വയം ചോദിച്ച് ഉത്തരം സ്വയം തേടിയിട്ടില്ലാത്ത ഏതൊരാളും ഈ ചോദ്യത്തിനു മുന്നില്‍ ആദ്യം ഒന്നു പതറിപ്പോകും. എന്തെങ്കിലും മുട്ടാപ്പോക്കു മറുപടി തമാശയായി പറയുമെങ്കിലും, സ്വയം ചിന്തിക്കാന്‍ അവസരം ഒരുക്കുന്ന ഉപകാരപ്രദമായ ചോദ്യമാണിത്.
നിങ്ങള്‍ എന്തിനാ, "എന്നെ " കല്യാണം കഴിച്ചത്?
എന്ന ചോദ്യമാണ് കൂടുതല്‍ അപകടം പിടിച്ചത്.
നിന്നെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായിട്ടാണ്,
നിന്നെ കൂടാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാനാവില്ലാ എന്ന ധ്വനിയിലുള്ള മറുപടി അല്ലെങ്കില്‍, പലതും കരച്ചിലും, കലഹവും, വഴക്കും, ബഹളവുമായി വിവാഹമോചനത്തില്‍ വരെ ചെന്നെത്തും.
"ആരെ വിവാഹം ചെയ്യണം" എന്ന് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കും മുമ്പ് അവശ്യം ചെയ്തിരിക്കേണ്ട ഒരു പ്രക്രിയ ആണ് "എന്തിനാ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത്"എന്ന് സ്വയം ബോദ്ധ്യപ്പെടല്‍.
എന്തിനാ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത് എന്ന് കണ്ടെത്തണമെങ്കില്‍ അത് മറ്റൊരു ചോദ്യത്തില്‍ നിന്നും തുടങ്ങണം.
"എന്തിനാ ജീവിക്കത്?"
ജനിച്ചു പോയതു കൊണ്ട് മാത്രം ജീവിച്ചു പോകുന്നവരാണ് നമ്മളെല്ലാം.
ഞാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടല്ല ഞാന്‍ ജനിച്ചത്. എന്‍റെ മാതാപിതാക്കള്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുമല്ല ഞാന്‍ ജനിച്ചത്. അവര്‍ക്ക് ഒരു കുഞ്ഞു വേണമെന്നേ ഉണ്ടായിരുുന്നുള്ളൂ, എന്തു കൊണ്ട് ഞാന്‍ തന്നെ ആ കുഞ്ഞായി എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ അവര്‍ക്കും ഉത്തരമില്ല.
കലൂര്‍ ഇന്‍റര്‍നാഷണല്‍ സ്റ്റേഡിയത്തില്‍ നിന്നും കോഴിക്കോട് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനം വരെ ഒരു ലക്ഷം പേര്‍ പങ്കെടുക്കുന്ന ഒരു ഓട്ട മത്സരം ആലോചിച്ചു നോക്കുക.
ആദ്യമെത്തുന്ന ആളിനു ട്രോഫിയും സമ്മാനങ്ങളും ലഭിക്കും, ബാക്കി തൊണ്ണൂറ്റി ഒന്‍പതിനായിരത്തി തൊള്ളായിരത്തി തൊണ്ണൂറ്റൊന്‍പത് പേരും മരിച്ചു പോകുന്ന ഒരു ജീവന്‍മരണ മത്സരത്തിലെ വിജയത്തിനു തുല്യമായിരുന്നു എന്‍റെയും, നമ്മളോരുരുത്തരുടെയും ജനനം.
ലക്ഷക്കണക്കിനു ബീജങ്ങളില്‍ നിന്നും ഓടി ഒന്നാമതെത്തിയ ബീജത്തിനു ലഭിച്ച സമ്മാനമാണ് എന്‍റെ ജീവന്‍.ബാക്കി ബീജങ്ങളെല്ലാം നശിച്ചു പോയി, ഞാന്‍ മാത്രം ജീവന്‍ നേടി.
വേറൊരു ബീജമായിരുന്നു ആദ്യമെത്തിയിരുന്നത് എങ്കില്‍, വേറൊരു കുഞ്ഞ് ജനിക്കുമായിരുന്നു. ആ കുഞ്ഞിനും എന്‍റെ മാതാപിതാക്കള്‍ എന്‍റെ ഇതേ പേരു തന്നെ വിളിക്കുമായിരുന്നു.
നിര്‍ത്താതെ ഓടി ആദ്യമെത്താന്‍ എനിക്ക് കരുത്തു തന്ന ഏതോ ഒരു ശക്തി നിശ്ചയിച്ചതാണ് ഞാന്‍ തന്നെ ജനിക്കണം എന്നത്.
സൃഷ്ടാവ് സൃഷ്ടിച്ചു, ഇനി എത്രകാലം ജീവിക്കും? മരിക്കും വരെ ജീവിക്കും.
എപ്പോള്‍ മരിക്കും? അറിഞ്ഞു കൂടാ.
ഏതോ ഒരു ശക്തി നിശ്ചയിക്കും വരെ ജീവിച്ചേ മതിയാകൂ.
എന്നിട്ടെന്താ കാര്യം?
ഇത്രയും കാലം ജീവിച്ചിട്ട് എന്തു കിട്ടി?
ഇത്രയും കാലം ഈ ഭൂമിയില്‍ ജീവിച്ചിട്ട് നമുക്ക് സ്വന്തമായി കിട്ടിയതിനെല്ലാം ചേര്‍ത്ത് ഒറ്റവാക്കില്‍ ഒരു പേരു പറയാം. "അനുഭവങ്ങള്‍"
എനിക്കു കിട്ടിയിരിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങളെല്ലാം എന്‍റെ മാത്രം സ്വന്തമാണ്. മറ്റാര്‍ക്കും അത് അവകാശപ്പെടുത്താന്‍ സാധിക്കില്ല. എനിക്കുള്ള മറ്റ് സ്ഥാവരജംഗമങ്ങളെല്ലാം എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും എന്‍റേതല്ലാതെ ആയിത്തീരാം.
എന്‍റെ ശരീരം പോലും എന്നേക്കാള്‍ ഉപരി ആയി മറ്റ് അനേകം സൂഷ്മ ജീവികളുടെ കൈവശമാണ്.
പക്ഷെ എന്‍റെ അനുഭവങ്ങള്‍ എക്കാലവും എന്‍റേതു മാത്രമായിരിക്കും. മരിക്കുമ്പോള്‍ എന്നോടൊപ്പം പോരാന്‍ ഈ അനുഭവങ്ങള്‍ മാത്രമേ എനിക്കുള്ളൂ.
ലഭിക്കുന്ന ഓരോ അനുഭവങ്ങളില്‍ നിന്നും നമ്മള്‍ ആറ്റിക്കുറുക്കി എടുക്കുന്ന ഒന്നാണ് അനുഭൂതി.
എന്‍റെ അനുഭവത്തില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ കണ്ടെത്തുന്ന അനുഭൂതി നല്ലതാണോ മോശമാണോ എന്നു നിശ്ചയിക്കുന്നത് എന്‍റെ കാഴ്ചപ്പാടുകളാണ്.
നല്ല അനുഭവത്തില്‍ നിന്നു പോലും മോശം അനുഭൂതി സൃഷ്ടിക്കുന്ന എത്രയോ മനുഷ്യരാണ് നമുക്കു ചുറ്റും. വേദനിപ്പിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങളില്‍ നിന്നു പോലും നല്ല അനുഭൂതി കണ്ടെത്തുവരും ധാരാളം ഉണ്ട്. ഇവര്‍ക്കു പക്ഷേ വാര്‍ത്താ പ്രാധാന്യം ലഭിക്കാറില്ല, അതു കൊണ്ട് മിക്കവരും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാറില്ല എന്നേയുള്ളൂ.
കോളിളക്കം സൃഷ്ടിക്കാന്‍ സാധ്യത ഉള്ള കാര്യങ്ങളെ വാര്‍ത്തയാകാറുള്ളൂ. നന്മ കാണുന്നവര്‍ക്കും ചെയ്യുന്നവര്‍ക്കും, വാര്‍ത്ത സൃഷ്ടിച്ച് ബഹളം വയ്‌ക്കേണ്ട ആവശ്യവുമില്ല.
അനുഭവങ്ങള്‍ ഒന്നും ലഭിക്കുന്നില്ല എങ്കില്‍ ഒരു മനുഷ്യനും അധികം നാള്‍ ജീവിച്ചിരിക്കാന്‍ സാധിക്കില്ല.
പെട്ടന്ന് ഒരു അത്യാഹിതം വന്ന് ഭൂമിയിലെ സകല മനുഷ്യരും മരിച്ചു പോയി എന്നു സങ്കല്പിക്കുക. നിങ്ങള്‍ ഒരാള്‍ മാത്രം ഭൂമിയില്‍ അവശേഷിക്കപ്പെട്ടു. അപ്പോള്‍ ഈ ഭൂമിയുടെ മുഴുവനും ഉടമ നിങ്ങള്‍ മാത്രമായിരിക്കും.
എന്തൊരു മഹാഭാഗ്യം അല്ലേ?. ഇന്ന് ഒരു വീടോ, അല്പം സ്ഥലമോ, കാറോ, ആഭരണമോ വാങ്ങാന്‍ എത്ര കാലം ജോലി ചെയ്ത് ഹരിച്ചും ഗുണിച്ചും, മിച്ചംപിടിച്ചും, കടം വാങ്ങിയും, ഇ.എം.ഐ അടച്ചും കഷ്ടപ്പെടണം?. ഭൂമിയുടെ ഉടമസ്ഥനായാല്‍ പിന്നെ ഇതെല്ലാം നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ആയിത്തീരും.
പക്ഷേ എന്താ ഗുണം? ആരു കാണാന്‍? ആരേ കാണിക്കാന്‍?
നിങ്ങളുടെ കൈവശമുള്ളത് സ്വന്തമാക്കാനോ, ഉപയോഗിക്കാനോ, ആസ്വദിക്കാനോ ആഗ്രഹമുള്ള വേറേ ഒരാളെങ്കിലും കൂടി ഇല്ലെങ്കില്‍, ഉള്ളതിനൊന്നും ഒരു വിലയും ഇല്ലാതാകും.
ഇന്നു ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്രവര്‍ത്തിക്കും പ്രസക്തി ഇല്ലാതാകും. രാവിലെ എണീക്കേണ്ട, പല്ലു തേക്കേണ്ട, കുളിക്കേണ്ട, വസ്ത്രം ധരിക്കേണ്ട, ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കേണ്ട.
എന്തിനാ ഭക്ഷിക്കുന്നത്? ഊര്‍ജ്ജം കിട്ടാന്‍,
എന്തിനാ ഊര്‍ജ്ജം? ജോലി ചെയ്യാന്‍,
എന്താ ജോലി? മറ്റുള്ളവരോട് ഇടപെടല്‍.
ഇടപെടല്‍ കൊണ്ട് എന്തു ലഭിക്കും? അനുഭവങ്ങള്‍. ഇടപെടാന്‍ ആരും ഇല്ലെങ്കിലോ? ഊര്‍ജ്ജം ആവശ്യമില്ലാതെ വരും. അനുഭവങ്ങള്‍ ഒന്നും ലഭിക്കാതെ വരും.
പിന്നെ വെറുതെ ഇരുന്ന് ദ്രവിച്ച് മരിച്ചു പോകുകയേ മാര്‍ഗ്ഗം ഉള്ളൂ.
ഇടപെടാന്‍ ആരെങ്കിലും എവിടെയോ ഉണ്ടെന്ന് ഒരു വിശ്വാസം ഉണ്ടായാല്‍, കുറെക്കാലം കൂടി പിടിച്ചു നില്‍ക്കാം.
നിങ്ങളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രു മാത്രമാണ് ഭൂമിയില്‍ ആകെ അവശേഷിച്ചിരിക്കുന്നത് എങ്കിലോ?
ശത്രുത ഒക്കെ രണ്ടാളും മറക്കില്ലേ?
നല്ല അനുഭവങ്ങള്‍ കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ മോശം അനുഭവം കിട്ടിയാലും മതി, പിടിച്ചു നില്‍ക്കാം.
മദ്യപിച്ചു വരുന്ന ഭര്‍ത്താവിനോട് വഴക്കിട്ട് തല്ല് ചോദിച്ചു മേടിക്കുകയോ, കൊടുക്കുകയോ ഒക്കെ ചെയ്യുന്ന ഭാര്യമാരെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. നല്ലതൊന്നും കിട്ടാനില്ല എന്നു തെറ്റിദ്ധരിച്ച്, മോശമായാലും വേണ്ടില്ല, എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയാല്‍ മതി എന്ന മട്ടില്‍ വഴക്ക് അനുഭവിക്കുകയാണവര്‍.
സ്വന്തം നിലനില്‍പ്പിന്‍റെ ആധാരമാണ് അനുഭവങ്ങള്‍, അത് കിട്ടണമെങ്കില്‍ മറ്റു മനുഷ്യര്‍ ഉണ്ടായേ മതിയാകൂ.
ഏതെങ്കിലും കുറെ മനുഷ്യരുണ്ടെങ്കില്‍, എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ അനുഭവങ്ങള്‍ ലഭിച്ച് നിങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കും. എന്നാല്‍ ഒരു മനുഷ്യന് അനുഭവിക്കാവുന്ന എല്ലാ അനുഭവങ്ങളും, അനുഭൂതികളും ലഭിക്കണമെങ്കില്‍ ആണും പെണ്ണുമായി രണ്ട് മനുഷ്യ ജീവികള്‍ വേണം.
ആണും പെണ്ണും ചേർന്നാല്‍, മറ്റുള്ളതില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി സൃഷ്ടിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങളാണ് ലൈംഗിക ബന്ധവും, സന്താനോല്പാദനവും.
അങ്ങിനെ ആണും പെണ്ണും ചേർന്ന് മനുഷ്യന്‍റെ നിലനില്‍പ്പിന് ഏറ്റവും അത്യാവശ്യമായ ഘടകമായ മറ്റു മനുഷ്യരെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. അതാണ് സൃഷ്ടാവിന്‍റെ പദ്ധതി.
അതാണ് നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍.
മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് നിരന്തരം അനുഭവങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു കൊടുത്തു കൊണ്ടേയിരിക്കും കുഞ്ഞുങ്ങള്‍. അവര്‍ക്ക് നല്ലതു സംഭവിച്ചാലും, മോശം സംഭവിച്ചാലും, മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് മരിക്കുന്നതു വരെ പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ ആവശ്യമായ അനുഭവങ്ങളുടെ നിലക്കാത്ത സ്രോതസ്സ് ആയിരിക്കും കുഞ്ഞുങ്ങള്‍.
പക്ഷേ സമൂഹത്തിന് ചില ഉത്കണ്ഠകളുണ്ട്, ആണും പെണ്ണും ചേര്‍ന്ന് സൃഷ്ടിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങളുടെയും, അതുമൂലമുണ്ടാകുന്ന ആസ്തി ബാദ്ധ്യതകളുടെയും, സന്താനങ്ങളുടെയും ഉത്തരവാദിത്വം ജന്മം കൊടുത്തവര്‍ തന്നെ ഏറ്റെടുക്കണം.
അതു കൊണ്ട് ആണിനും പെണ്ണിനും ഒന്നു ചേര്‍ന്ന് ജീവിക്കാനും, ആ ജീവിതത്തില്‍ ഉടലെടുക്കുന്ന ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള്‍ നിശ്ചയിച്ചു കൊടുക്കാനും ഉതകുന്ന ഒരു സംവിധാനം സമൂഹം കണ്ടു പിടിച്ചു. അതാണ് കുടുംബം.
അനേകം തലമുറകളിലൂടെ പരീക്ഷിച്ച്, പരിഷ്കരിച്ച്, ഏറ്റവും ഉചിതമെന്നു ലോകത്തിലെ സകല ഭരണഘടനകളും, വിശ്വാസ സമൂഹങ്ങളും അംഗീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ മഹത്തായ സംവിധാനത്തിന്‍റെ ഉദ്ഘാടന കര്‍മ്മമാണ് വിവാഹം.
ആണും പെണ്ണും ചേര്‍ന്ന് ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ച്, മനുഷ്യ വംശം നിലനിര്‍ത്താന്‍ അവശ്യം വേണ്ട മറ്റു മനുഷ്യരെയും (കുഞ്ഞുങ്ങളെയും) സൃഷ്ടിച്ച്, പരിചരിച്ച്, മരണം വരെ നിലനില്‍ക്കാന്‍ ആവശ്യമായ എല്ലാ വിധ അനുഭവങ്ങളും അനുഭൂതികളും മനോധര്‍മ്മമനുസരിച്ച് സൃഷ്ടിക്കാവുന്ന, കുടുംബം എന്ന സംവിധാനം, സ്വന്തമായി ലഭിക്കാന്‍ വേണ്ടി ആയിരിക്കണം കല്യാണം കഴിക്കേണ്ടത് എന്നാണ് എന്‍റെ കണ്ടെത്തല്‍.
(വിവാഹം കഴിച്ചില്ലെങ്കിലും, സ്വന്തം കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഇല്ലെങ്കിലും മറ്റുള്ളവരെ സ്വന്തമായി കരുതി പരിചരിച്ചാല്‍ മതി അനുഭവങ്ങള്‍ ലഭിക്കും)
പക്ഷേ, എന്‍റെ കണ്ടെത്തല്‍ അതേ പടി ആരും വിശ്വസിക്കേണ്ടതില്ല. തന്നത്താന്‍ ആലോചിച്ച് എന്തിനാണ് നിങ്ങള്‍ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത് എന്ന് വ്യക്തമായി എഴുതിവെക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കു സാധിക്കണം.
എങ്കില്‍, ആരെ വിവാഹം ചെയ്യണം എന്നു സംശയമില്ലാതെ തീരുമാനമെടുക്കാനും, അവരെ കണ്ടെത്താനും വിഷമിക്കേണ്ടി വരില്ല.
അതേക്കുറിച്ച് അടുത്ത ലക്കത്തില്‍.
